Motivational For Youth | ૧૬ થી ૨૭ વર્ષના યુવાનો માટે ખાસ સલાહ  | જીવનમાં પછતાવું ન હોય તો આ સલાહ પર ધ્યાન આપો

#૧ આ સમય તમારો છે, માત્ર લક્ષ્ય પર ધ્યાન આપો

આ યુવાનીનો સમય છે. આપાણું તન અને મન શક્તિથી ભરપૂર હોય છે. આ સમય એવો હોય છે જેમાં તમે ધારો એ કામ કરી શકો છો. આ સમયમાં ઊંચું લક્ષ્ય બનાવો અને તેના પર કામ કરો. નક્કી તમે સફળ થશો.

#૨ યુવાનીમાં સમય બર્બાદ ન કરો

આ સમય નિકળી ગયો તો પછતાવા સિવાય તમારી પાસે કંઇ નહી બચે. આ સમય કંઇક મેળવવાનો, કંઇક એચિવ કરવાનો છે. હંમેશાં કામમાં વ્યસ્ત રહો, ફાલતું જગ્યાએ સમય બર્બાદ ન કરો. તમારા આ સમયની કિંમત અમૂલ્ય છે. તેનું ફાલતું જગ્યાએ રોકાણ ન કરો.

#૩ નવું નવું શીખતા રહો

જેટલું શીખશો એટલો જ ફાયદો થશે. આ ઉંમરે આપણું મન-મગજ ઉર્જાથી ભરેલું હોય છે. જે શીખશો તે યાદ રહેશે. સ્કીલ ડેવલપ કરો, કોઇ કામમાં મહારથ હાંશલ કરો. યાદ રાખો જીવનમાં શીખેલું કામ આવે જ છે.

#૪ સારા શ્રોતા બનો

જીવનમાં આગળ વધવું હોય તો સાંભળતા શીખો, સારા શ્રોતા બનો. ચારે બાજુ લોકો જ્ઞાન આપવા બેઠા જ છે. ખૂબ સાંભળો. નક્કી અનેક નવા વિચાર, આઈડિયા મળશે. કોઇને જવાબ આપવા નહીં પણ તે શું કહેવા માંગે છે તેને સમજવા સાંભળો. ખૂબ જાણાવા મળશે.

#૫ ખૂબ વાંચન કરો

આજની દુનિયામાં પુસ્તક તમારો સર્વશ્રેષ્ઠ શિક્ષક બની શકે છે. તમને ગમતા પુસ્તકો વાંચો, માહિતીના આ યુગમાં અપડેટ રહેવું જરૂરી છે. વાંચવાથી કલ્પના શક્તિનો વિકાસ થાય છે. જે દરેક જગ્યાએ કામ લાગે છે. તમે દુનિયા કરતા અલગ વિચારી શકશો. માટે આગળ વધવું હોય તો ખૂબ વાંચો.

#૬ સ્વચ્છ અને સુઘડ કપડા પહેરો

હંમેશાં કોન્ફિડન્સથી ભરપૂર રહો, આ ઉંમરે આત્મવિશ્વાસ હોવો ખૂબ જરૂરી છે. આ માટે સારા કપડાં પહેરવા ખૂબ જરૂરી છે. સારા કપડા એટલે મોંધા અને બ્રાન્ડેડ નહી પણ સ્વચ્છ અને સુઘડ કપડા. સારા કપડા પહેરવાથી આત્મવિશ્વાસ વધી જાય છે.

#૭ નકારાત્મક લોકોથી દૂર રહો

આ ખૂબ જરૂરી છે. આ તારાથી નહિ થાય, આ ખૂબ અઘરું કામ છે, રિસ્ક વધારે છે…આવું બધુ બોલનારા લોકોથી દૂર રહો. હંમેશાં તણાવમાં, ગુસ્સામાં રહેનારા લોકોથી દૂર રહો. જે લોકો તમારામાં નકારાત્મકતા ફેંલાવાની વાત કરે તેનાથી દૂર રહો. હંમેશા હકારાત્મક વિચારો

#૮ સ્વયં પર વિશ્વાસ રાખો

આ ઉંમરે સૌથી અગત્યની વાત એ છે કે શરીર તમને સાથ આપતું હશે. આ ઉંમર એવી છે કે દુનિયાનું કોઇ પણ લક્ષ્ય તમે મેળવી શકો છો. બસ સ્વયં પર વિશ્વાસ રાખો અને લક્ષ્યને મેળવવા પર ધ્યાન આપો. નક્કી સફળ થશો.

#૯ શરીર અને સ્વાસ્થ્યને સાચવો

શરીરને સાચવવું પણ જરૂરી છે. ખોરાક પર ધ્યાન આપો, ગમે તેવો કચરો પેટમાં ન નાખો. ખડતલ શરીર બનાવો, થોડી કસરત કરો અને પોષણયુક્ત આહાર લો. જીવનમાં સફળતા મેળવવા શરીરને સ્વસ્થ રાખવું ખૂબ જરૂરી છે. શરીર સ્વસ્થ નહી હોય તો સફળતા મેળવીને પણ તેનો આનંદ માણી શકશો નહી. માટે શરીર પર ધ્યાન આપો.

#૧૦ મનને શાંત રાખો, ધીરજ રાખો…

મનને શાંત રાખો. પડકાર જનક સમયમાં પણ જો તમે મનને શાંત રાખી શકો અને થોડી ધીરજ રાખશો તો સમજી લો કે તમારું અડધું કામ સરળ થઈ જશે. ધીરજ અને શાંત મન કળયુગના ગુણ છે. આ બે ગુણ તમારામાં હોવા જોઇએ. જીવનમાં ખૂબ અગળ વધશો…

Gujarati Bodh katha | Gujarati Short Story | ઉંદર હીરો ગળી ગયો 

એક્વાર એક ધનવાન શેઠના ઘરે એક ઉંદેડો શેઠનો કીંમતી હીરો ગળી ગયો. શેઠ ટેન્શનમાં. શેઠની હવેલીમાં અનેક ઉંદરો છે. તેને પકડી હીરો મેળવવો કેવી રીતે?

આથી આ શેઠે એક ઉંદર મારવાવાળાને આ કામ સોપ્યું. આ ઉંદરનો શિકાર કરવા આવેલ વ્યક્તિ શેઠની હવેલી પહોંચ્યો ત્યાં સુધીમાં શેઠે હવેલીના મોટાભાગના ઉંદરો પકડી એક મોટા પાજમાં પૂરી દીધા હતા. પણ હીરો કયો ઉંદર ગળી ગયો છે તે શોધવો મુશ્કેલ કામ હતું.
પણ ઉંદર પકડનારને માટે આ મોટી વાત ન લાગી. સેકડો ઉંદરોમાંથી જે ઉંદર હીરો ગળી ગયો હતો શિકારીએ તેને જ પકડી લીધો.
આ જોઇ બધા ચકિત થઈ ગયા. શેઠે પેલા વ્યક્તિને પ્રશ્ન કર્યો કે આટલા બધા ઉંદરમાંથી તને કેવી રીતે ખબર પડી કે હીરો આ ઉંદરે જ ગળ્યો છે?

શેઠની આ વાત સાંભળી પેલા વ્યક્તિએ જે કહ્યું તેમાં ખૂબ મોટો બોધ છે…

પેલા વ્યક્તિએ હતું કે આ કામ ખૂબ સરળ છે. જ્યારે કોઇ મુર્ખ ધનવાન બની જાય છે તો સૌથી પહેલા પોતાના લોકોનો સાથ છોડી દે છે. પોતાના લોકોને મળવાનું ઓછુ કરી દે છે. આ ઉંદર હીરાનો ભાર પેટમાં ઊંચકીને બધાથી અલગ બેઠો હતો.

Gujarati Short Story Both katha | બોધકથા

એક ગામમાં આગ લાગી હતી. આગ વધતી જતી હતી અને ગામના લોકો આગને રોકવા આમ તેમ દોડા-દોડી કરી રહ્યા હતા. મોટાભાગના લોકો માત્ર ઉભા હતા. આગને જોતા હતા. વાતો કરતા હતા. હજારોની ભીડમાંથી માત્ર બે-ચાર લોકો જ આગ ઓલવવાની કોશિશ કરતા હતા.

આવામાં એક ચકલી ઉડીને ત્યાં આવી. ચકલીએ આ બધું જોયું. તે પણ આગને રોકવાનો પ્રયત્ન કરવા લાગી. પોતાની નાનકડી ચાંચમાં પાણી ભરીને તે આગ પર છાંટવા લાગી. ચકલીનું આ કામ જોઇને કાગડો તો હંસવા જ લાગ્યો.

આથી ચકલીએ પૂછ્યું કેમ હશો છો કાગડાભાઈ…!

કાગડાએ કહ્યું કે તું જે કરી રહી છે તેનાથી શું ફરક પડશે?

કાગડાની આ વાત સાંભળી ચકલીએ જે કહ્યું અને પછી જે થયું તે વાંચવા જેવું છે…!

ચકલી કહ્યું કે મારા આ નાનકડા કામથી કોઇ ફરક પડે કે ન પડે પણ મને એ વાતનો ગર્વ છે કે આ આગ ઓલવનારા લોકોમાં મારી ગણતરી થશે આગ જોવાવાળા કે લગાવવાવાળમાં નહી…!

આટલું કહી ચકલી પાછી પોતાના કામમાં લાગી ગઈ. ચકલીની આ નાનકડી પહેલ ગામના લોકોએ જોઇએ. આથી ગામના અન્ય લોકોને પણ લાગ્યું કે એક નાનકડી ચકલી આગ રોકવામાં મદદ કરી શકે છે તો આપણે આ રીતે માત્ર ઉભા રહેવું જોઇએ…

ગામના બધા જ લોકો આગ ઓલવવામાં લાગી ગયા. અને આગ ઓલવાઇ ગઈ…એક નાનકડા પ્રયાસથી પણ ઘણીવાર મોટા પરિણામ મળતા હોય છે…!!

Bodh katha Gujarati । જ્યારે પાર્વતીજીએ ભગવાન શિવને કહ્યું કે આ ગરીબની મદદ કેમ નથી કરતા? ત્યારે શંકર ભગવાને જે જવાબ આપ્યો તે દરેકે વાંચવા જેવો છે

Bodh katha Gujarati । એક વખત ભગવાન શંકર અને પાર્વતીજી અકાશ માર્ગે જઈ રહ્યાં હતા. પુષ્પક વિમાનમાં બેઠા બેઠા પાર્વતીજી પૃથ્વી પરના લોકોને જાેઈ રહ્યાં હતા. અચાનક એમની નજર જંગલમાંથી પસાર થઈ રહેલા એક ગરીબ વૃદ્ધ માણસ પર પડી.

એ વૃદ્ધ માણસ ચીંથરેહાલ હતો. ઘણા દિવસથી એણે ખાધુ ના હોય એવું લાગતું હતું. એને જાેઈને પાર્વતીજીને દયા આવી ગઈ. એમણે ભગવાન શંકરને કહ્યુ, ‘ભગવાન, આ માણસ બહું જ ગરીબ લાગે છે. એ ભુખ્યો પણ લાગે છે. મહેરબાની કરી એને કોઈક મદદ કરો.’
શંકર ભગવાને કહ્યુ, ‘ના, પાર્વતીજી એને કોઈ જ પ્રકારની મદદ કરાય તેમ નથી.’

પાર્વતીજીએ પૂછ્યુ, ‘પણ શા માટે એને મદદ ના થઈ શકે?’

ભગવાને સમજાવ્યુ, ‘પાર્વતીજી, સુખ, દુઃખ, સંપતિ એ બધું જ માણસના નસીબ મુજબ જ મળે છે. અને નસીબ કામ કરે છે કર્મના આધારે. એના કર્મો એવા ખરાબ હશે એટલે જ એના આવા નસીબ લખાયા હશે. કર્મ કરે એના જ નસીબ ખુલે છે. બાકી ક્યારેય કોઈ ચમત્કાર એને કામ લાગતો નથી. આ માણસ એક નંબરનો કામચોર છે. એણે આખી જિંદગી આળસ જ કરી છે. માટે આજે એ ગરીબી અને ભુખ સહન કરી રહ્યો છે. હું એને કશું જ આપી નહીં શકું. આપીશ તો પણ એના નસીબમાં નહીં લખેલું હોય તો એ નહીં જ ભોગવી શકે. નસીબથી વધારે અને સમયથી પહેલાં કદી કોઈને કંઈ મળી શકતું નથી. અને નસીબ ઘડાય છે કર્મથી.’

ભગવાન શંકરનું લાંબુ લચ્ચ ભાષણ સાંભળીને પાર્વતીજી ગુસ્સે થઈ ગયા, ‘આ બધી તમારી સુફિયાણી વાતોથી મને ભરમાવો નહીં. બસ એની મદદ કરો જ કરો. મારે બીજું કાંઈ નથી સાંભળવું. હું પણ જાેઉં છું કે એને કેમ નથી મળતું. તમે એક કામ કરો. એક સાચુ રત્ન એના રસ્તામાં ફેંકી દો. જેથી એ માણસનું નસીબ બદલાઈ જાય. એ રત્ન વેચીને એ એની જિંદગીના બાકીના દિવસો શાંતિથી વિતાવી શકે. તમે પણ જુઓ. એના નસીબ હું કેવા ચમત્કારથી બદલું છું. ’

ભગવાન શંકરે મર્માળુ હસતા એમની વાત સ્વીકારી લીધી અને પેલો ગરીબ જ્યાંથી ચાલ્યો જતો હતો ત્યાંજ થોડે જ દૂર એક સારુ રત્ન ફેંક્યુ. કરોડોની કિંમતનું એ રત્ન એના નસીબ ફેરવી નાંખવાનું હતું.

એ ગરીબ એ રત્નથી માંડ દસેક ડગલાં જ દૂર હતો. પણ એકલા ચાલતા ચાલતા એને વિચાર આવ્યો કે, આ દુનિયામાં આંધળા માણસોને તો બહું તકલીફ પડતી હશે. એ લોકો બીચારા કેવી રીતે અવર જવર કરતાં હશે. લાવને જાેઉં તો ખરો કે આંધળા બની કેવી રીતે ચલાય છે. આમ વિચારીને એણે આંખો બંદ કરી આંધળાની જિંદગીનો અનુભવ કરતાં ચાલવા માંડ્યું. એ વીસેક ડગલાં એવી રીતે ચાલ્યો. એના કારણે રસ્તામાં પડેલું પેલું રત્ન એના ધ્યાનમાં ના આવ્યુ.

પાર્વતીજી આધાતથી દિગ્મૂઢ બની ગયા. ભગવાન શંકર મર્માળુ હસતા બોલ્યા, ‘દેવી, જાેઈ લીધું ને. જે નસીબમાં નથી હોતું એ નથી જ મળતું. કર્મ કર્યા વિના નસીબ પણ સાથ નથી આપતું. માટે દુનિયામાં જેટલાં દુઃખી જીવો છે એ પોતાના કર્મના અધારે છે. નસીબના અધારે નહીં. એ લોકો જાે કર્મ કરે તો નસીબ તો અજવાળુ બનીને ઉભુ જ છે.’

આખરે પાર્વતીજીએ પણ એમની વાત માનવી પડી.

સાર એ છે કે નસીબ કર્મથી ઘડાય છે.

નસીબથી વધારે અને સમયથી પહેલાં કદી કોઈને કાંઈ જ મળતું નથી.

Gujarati Short Story Pati Patni | દરેલ પતિ-પત્નીએ અચૂક વાંચવા જેવી વાત..

Gujarati Short Story Pati Patni | એક દંપતી હતું. એકબીજાને દિલ ફાડીને ચાહે. લગ્નનાં પચ્ચીસ-પચ્ચીસ વર્ષ થયાં હતાં પણ પ્રેમ એમનો આભને આંબતો હતો. એક દિવસ પત્નીની તબિયત અચાનક ખરાબ થઈ ગઈ. પતિ એને તાત્કાલિક હાસ્પિટલ લઈ ગયો. થોડા દિવસ દવાખાનામાં રાખ્યા બાદ ડાક્ટરે જાહેર કર્યું કે એમની પત્ની અલ્ઝાઈમરનો ભોગ બની છે. એને હવે કશું જ યાદ નથી. એ એની પાછલી જિંદગીની તમામ પળો, લોકો, સંબંધીઓ બધું જ ભૂલી ગઈ છે. એના સાજા થવાના કોઈ ચાન્સ નથી. પતિ આઘાતથી સ્તબ્ધ થઈ ગયો.

પત્ની હાસ્પિટલમાં જ હતી. પતિ રોજ હાસ્પિટલ જતો. એને પ્રેમથી જમાડતો. એની સાથે વાતો કરતો, જૂના સંસ્મરણો તાજાં કર્યા કરતો. પણ પત્ની અજાણ્યાની જેમ સાંભળ્યા કરતી. કંઈ પ્રતિભાવ ન આપતી. આવું લગભગ બે વર્ષ ચાલ્યું. એક દિવસ નર્સે પતિને કહ્યું…
‘અંકલ, તમે નાહકના ધક્કા ખાવ છો અને તમારું ગળું દુખાડો છો. તમારી પત્નીમાં હવે કોઈ ફર્ક નથી પડવાનો. એ તમને નથી ઓખળતી. તમારી સાથેનો સંબંધ પણ એને ખબર નથી.
નર્સની આ વાત સાંભળી પતિએ જે કહ્યું તે વાક્ય ખૂબ પ્રેરણાત્મક છે…
આખી વાત વાંચવા માટે ઉપર આપેલી લિંક પર ક્લિક કરો…

પતિએ જવાબ આપ્યો, ‘એ ભલે મને ના ઓળખતી હોય પણ હું તો એને ઓળખું છું ને! મને એની સાથેનો સંબંધ ખબર છે એટલું પૂરતું છે.

બસ આગળ કંઈ કહેવું નથી. પતિ-પત્નીના સંબંધની આ ચરમસીમા છે.

લગ્નસંબંધ – મખમલને મુલાયમ રાખવાનો સંબંધ

લોહીના ના હોય એવા સંબંધોમાં બંધાતો શ્રેષ્ઠ સંબંધ છે પ્રેમસંબંધ. અને આ પ્રેમસંબંધ ક્યાંક ને ક્યાંક લગ્નસંબંધ સાથે જોડાયેલો છે. લગ્ન એટલે પતિ અને પત્નીનો સંબંધ. પ્રેમ બાદ વ્યક્તિઓ લગ્નથી જોડાય છે અથવા લગ્ન બાદ પ્રેમના તાંતણે બંધાય છે. આ સંબંધમાં પ્રેમ એ લ.સા.અ. છે.

પતિ અને પત્નીનો સંબંધ એ એવો સંબંધ છે જે જોડાય છે તો લાગણીથી પણ એ લોહીના સંબંધને જન્મ આપે છે. બહુ સામાન્ય પણ માર્મિક વાત છે. આ વાત જ આ સંબંધની તાકાતની સાક્ષી પૂરે છે. આખી દુનિયામાં જેટલા પણ લોહીના સંબંધો છે એ લગ્નસંબંધથી જોડાયેલા છે. લગ્ન દ્વારા જ પતિ અને પત્ની સંતાનને જન્મ આપે છે અને એમાંથી પછી દીકરો, દીકરી, ભાઈ, બહેન, કાકા, કાકી વગેરે લોહીના સંબંધોનો જન્મ થાય છે.

શ્રેષ્ઠતાની પણ ટોચે મૂકી શકાય એવા પતિ-પત્નીના સંબંધનો પિંડ વિશ્ર્વાસ, હૂંફ, દોસ્તી અને આકર્ષણથી બંધાયેલો હોય છે. આ સંબંધમાં હોય છે તો મૂળ લાગણી જ પણ એના જેવો રંગ બીજે ક્યાંય જોવા નથી મળતો. જુદા જ રંગના આ સંબંધને જાળવવો સાવ સહેલો પણ છે અને બહુ અઘરો પણ. ઘણા લગ્નસંબંધો તૂટતા પણ હોય છે પણ તેમ છતાં એક વાત જો કહેવી હોય તો જરૂર કહી શકાય કે લગ્ન એ એક એવો સંબંધ છે જેમાં શરીર બે હોય છે પણ આત્મા એક જ. આ મખમલને મુલાયમ રાખવાનો સંબંધ છે…

રાજભોગ……………………………………..

તમારે તમારા સંબંધોને ગાઢ અને આત્મીય બનાવવા છે ને ?
તો તમે તમારી સાથે સંબંધ ધરાવતા તમામ લોકોના
શ્ર્વેત-શ્યામ ચહેરાને માત્ર જોયા ન કરો.
તેમાં થોડા નવા રંગો ભરવાના ભરપૂર પ્રયાસો કરો.

– માર્ક બ્રાયન

Gujarati Short Varta | એક ફકીરે રાજાને થોડા રૂપિયા દાનમાં આપ્યા અને પછી શું થયું વાંચો…

Gujarati Short Varta | બહું જ જુના જમાનાની વાત છે. એક સામાન્ય માણસ હતો. બહું ધનવાન પણ નહીં અને સાવ ગરીબ પણ નહીં. એ દાન – ધર્મમાં ખૂબ જ માનતો હતો. એ કમાય એનો વીસ ટકા હિસ્સો એ દાનમાં આપી દેતો હતો. પોતાને સુખ-સગવડોનો બહું મોહ નહોતો.

એક દિવસ એ કેટલાંક ગરીબોને રૂપિયા દાનમાં આપી રહ્યો હતો. એની આસપાસ ભારે ભીડ હતી. લોકો એક એક રૂપીયા માટે એની સામે હાથ લંબાવી રહ્યાં હતા. એ માણસે બધાને એક તરફ ઉભા રાખી દીધા અને દાન આપવા માંડ્યો.

એક પછી એક વ્યક્તિને એ દાન આપી રહ્યો હતો. ત્યાંજ ત્યાંથી એ નગરનો રાજા પસાર થયો. આ ફકિર જેવા માણસે રાજાને ઉભો રાખ્યો અને એના હાથમાં પણ રૂપીયાના સિક્કા મુકી દીધા. રાજાને ગુસ્સો પણ ચડ્યો અને આશ્ચર્ય પણ થયું.

રાજાએ ફકિરને ઉભો રાખ્યો અને પૂછ્યુ, ‘ભાઈ, તને ખબર છે હું કોણ છુ?’

ફકીરે કહ્યુ, ‘હા, તમે આ નગરના રાજા છો.’

‘તો પણ મને તું આ રૂપીયાના ચંદ સિક્કાઓ દાનમાં આપે છે? તને ખબર છે મારી સંપતિ કેટલી છે? મારી પાસે આવા સોનાના સિક્કાઓના ઓરડાં ભર્યા છે. હું આ નગરનો જ નહીં પણ આસપાસના તમામ નગરનો ધનવાનમાં ધનવાન વ્યક્તિ છું. આ રીતે મને આ રૂપીયાઓ આપીને તે જાણી જાેઈને મારું અપમાન કર્યુ હોય એવું લાગે છે. આ માટે તને સજા કરવી પડશે.’

ફકિર જેવો માણસ બોલ્યો, ‘આપની વાત સાચી છે! મેં જાણી જોઈને જ આ સિક્કાઓ તમને દાનમાં આપ્યા છે. કારણ કે આપને ભ્રમ છે કે તમે ધનવાનમાં ધનવાન વ્યક્તિ છો. તમે ધનવાન નથી રાજન! તમે તો આ નગર અને આસપાસના તમામ નગરના ગરીબમાં ગરીબ વ્યક્તિ છો. ’

રાજા ગુસ્સે ભરાયો, ‘અરે, ગુસ્તાખ ફકીર! તું ચાલ મારી સાથે, તને હું મારા રૂપીયા બતાવું.’

ફકીર હસ્યો, ‘રાજા, તમારી પાસે રૂપીયા ભલે હોય. પણ તમે એમાંથી એક પણ રૂપીયો કદી કોઈને દાનમાં આપ્યો નથી. તમારી પાસે ભલે ગમે તેટલું ધન હોય, પણ તમે હજુ તૃપ્ત થયા નથી એટલે તમે ગરીબ જ કહેવાવ. તમારી સંપતિ ગમે તેટલી હોય પણ તમને હજુ લોભ અને લાલચ છે, માટે તમે ગરીબ છો. રાજન તમારી તૃષ્ણાએ તમને ગરીબ કરી મુક્યા છે. જે માણસનું ધન દાન ધર્મમાં નથી વપરાતું અને જે માણસને અતિશય ધન હોવા છતાં પણ એ બીજાને દાન નથી આપતો એ ગરીબ છે. માટે મેં તમને પણ દાન આપ્યુ.’

ફકીરની વાત સાંભળીને રાજા શરમાઈ ગયો. એની માફી માંગી અને કહ્યુ, ‘ફકીર આજે તમેં મારી આંખો ખોલી દીધી છે. આજથી હું સંકલ્પ કરું છું કે ધનની લાલચ છોડી દઈશ અને દાન ધર્મમાં રૂપીયા વાપરીશ.’

ફકીર બોલ્યો, ‘તો હવે તમે ખરા ધનવાન!’

દુનિયામાં લાખો કરોડો ગરીબો છે, પણ આપણને દેખાતા નથી. કારણ કે આપણી ઈચ્છા નથી!

Gujarati Short Story | એક આશ્રમ હતો. અહીં એક ગુરૂ હતા જેમની ઉંમર ખૂબ મોટી હતી. આ ગુરૂને કેટલાંક શિષ્યો પણ હતા. એક દિવસ ગુરૂને લાગ્યું કે હવે આ દેહ છોડવાનો સમય નજીક આવી ગયો છે. એટલે તેમણે તેમના બધા જ શિષ્યોને બોલાવ્યા.

તેમણે શિષ્યોમાંથી એક શિષ્યને કહ્યું કે મારા બધા જ લખેલા પુસ્તકો (હસ્તપ્રત) અહીં લઈ આવ. શિષ્ય એ એવું જ કર્યું. થોડીવારમાં જ શિષ્ય ગુરૂના લખેલા બધા જ પુસ્તકો લઈ આવ્યો અને તેમની સામે મુકી દીધા.

બધા શિષ્યોને લાગતું હતું કે ગુરૂનો જવાનો સમય આવી ગયો છે એટલે ગુરૂજી પોતાનો છેલ્લો સંદેશ આપવા માંગે છે. બધા વિચારતા હતા કે ગુરૂનો છેલ્લો સંદેશ શું હશે? એટલામાં ગુરૂજી ઊભા થયા અને તેમના લખેલા પુસ્તકોને સળગાવી દીધા.

બધા શિષ્યો જોતા જ રહી ગયા. બધાને દુઃખ થયું. ગુરૂજીએ આ શું કર્યું? હવે શું થશે? એક શિષ્યએ પુછ્યું પણ ખરું કે ગુરૂજી આવા અમૂલ્ય ગ્રંથો કેમ સળગાવ્યા? હવે તમારા વિચારોવાળા ગ્રંથો ક્યાંથી લાવીશું? બધા હાથથી લખેલા ગંથો હતા. હવે તેની નકલ પણ નહીં મળે?

આ સાંભળી ગુરૂજીએ જે છેલ્લો સંદેશ આપ્યો તે આજે દરેકે સમજવા જેવો છે…!!

ગુરૂએ કહ્યું કે હવે હું વિદાય લવ છું. હું મારા વિચારો અને અભિપ્રાયો અહીં શું કામ મૂકીને જવ. તમને મારો છેલ્લો સંદેશ એ જ છે કે કોઇનું અનુકરણ કરતા નહીં. મારું પણ નહી. મારા વિચારોને સમજતા પહેલા તમે સ્વયંને પહેલા ઓળખો તો બહુ છે! મને કે મારા વિચારોને નહી પણ તમારા ભીતરમાં ઊતરી “સ્વ” ની ખોજ કરો. મારો શિષ્ય પોતાનું કલ્યાણ જાતે જ કરી શકે છે. તેમને મારા ગ્રંથોની જરૂર નથી. માટે મેં તેમને આગ ચાપી છે…!!