આ ક્રાઈમ કથા આપને સમાજની કડવી બાજુઓથી વાકેફ કરવા અને ચેતવવા માટે જ રજુ કરવામાં આવી છે. સરુક્ષિત રહો… સચેત રહો.
- – યુવતીનો ફોન મુકીને સુરેશના મનમાં વાસનાના સાપોલીયા રમવા માંડ્યા.
– સુરેશ એ સુંદર યુવતીના જિન્સમાંથી ઉભરી રહેલી જાંઘ પર હાથ ફેરવવા એ બેતાબ થઈ ગયો.
– એ વિકૃત આદમીએ ગંદા હાથે યુવતીના શર્ટના બટન ખોલી નાંખ્યા અને પછી એનું જિન્સ ઉતાયું.
એ યુવતી મુળ તો રાજસ્થાનના ઉદેપુરની હતી. ઉદેપુરમાં એના પતિ સાથે સુખેથી રહેતી હતી. દેખાવે અત્યંત સુંદર અને સંસ્કારી પણ ખરી. એની સુંદરતા જોઈને ભલભલાની આંખો પહોળી રહી જતી. કમરથી પણ નીચે આવતા એના લાંબા વાળ, માંજરી આંખો અને ચેરીની ફાડ જેવા લાલ ચોળ હોઠ જોઈને ભલભલા પુરુષોના શરીરમાં કામ ધુણવા માંડતો.
એ યુવતીના પતિને ઉદેપુરમાં એક હોટેલ હતી. પત્ની પણ હોટેલમાં મદદ કરતી. બંને પતિ-પત્ની શાંતિથી ખાઈ-પીને જીવન ગુજારી શકે તેટલું એ કમાતા હતા. પણ કોરોના મહામારીએ આખી દુનિયામાં હાહાકાર મચાવ્યો. આખો દેશ થંભી ગયો. એમાં લોકડાઉનને કારણે એ યુવતીના પતિની હોટેલ પણ બંદ થઈ ગઈ. એકાદ મહિનો ચાલે એટલાં પૈસા હતા. પણ લોકડાઉન લંબાયુ એટલે બંને પતિ-પત્નીએ નોકરી શોધવાનો પ્રયત્ન કર્યો. લોકડાઉન ખુલવા છતાં ઉદેપુરમાં ખાવાનું પુરુ થાય એવી નોકરી ના મળી. એટલે યુવતીએ કહ્યુ, ‘ ચાલોને આપણે અમદાવાદ ચાલ્યા જઈએ. ત્યાં નોકરી જરૂર મળી જશે.’
‘પણ મને અમદાવાદનો કોઈ અનુભવ નથી.’
‘તમને નથી પણ મેં ત્યાં બે વર્ષ નોકરી કરી છે. મારા પરિચિતો પણ ઘણા છે, આપણને બંનેને નોકરી મળી જશે!’
આ યુવતી બે વર્ષ પહેલાં અમદાવાદમાં એકલી રહેતી હતી અને બોપલમાં એક જગ્યાએ સુપરવાઈઝર તરીકે નોકરી કરતી હતી. પત્નીની વાત માનીને પતિ અમદાવાદ જુન – ૨૦૨૦માં અમદાવાદ આવી ગયો. બંનેએ સોલામાં એક નાનકડું મકાન ભાડે રાખ્યુ અને રહેવા લાગ્યા. બીજા જ દિવસથી પતિ-પત્ની નોકરી શોધવા લાગ્યા હતા. પંદરેક દિવસ થઈ ગયા હતા. યુવતીએ ઘણા જુના પરિચિતોને ફોન કર્યા હતા પણ કોરોનાને કારણે નોકરી ના મળી.
આખરે યુવતીને અચાનક એની સાથે બે વર્ષ પહેલાં કામ કરતો એક વ્યક્તિ યાદ આવ્યો. એ વ્યક્તિનું નામ સુરેશ જાટ હતું અને એણે પોતાનો પરિચય એક ટ્રાન્સપોર્ટર તરીકે આપેલો. યુવતીએ એના મોબાઈલનું કોલ લીસ્ટ ચેક કર્યુ. સુરેશનો નંબર મળી ગયો. એ અત્યંત રાજી થઈ ગઈ અને સુરેશને ફોન કરી પોતાનો પરિચય આપ્યો. સુરેશને પણ એ યુવતી યાદ આવી ગઈ.
યુવતીએ સુરેશને એની અને એના પતિની નોકરી માટે કહ્યુ. સુરેશની આંખો સામે એ વખતે એ યુવતીનો સુંદર ચહેરો રમી રહ્યો હતો. એના બદનમાં સળવળાટ ગઈ રહ્યો હતો. યુવતી બોલતી હતી પણ એના કાન એ સાંભળી નહોતા રહ્યાં. ગમે તેમ કરીને આ યુવતીને પામવા માટે એના મગજમાં મેલી રમત રમાઈ રહી હતી.
સુરેશે આખરે કહ્યુ, ‘સારુ, હું કંઈક જોઉં છું. તને એકાદ-બે દિવસમાં ફોન કરું.’
યુવતીનો ફોન મુકીને સુરેશના મનમાં વાસનાના સાપોલીયા રમવા માંડ્યા. કઈ રીતે આ યુવતીની મજબુરીનો ફાયદો ઉઠાવવો એના જ વિચારો આવવા માંડ્યા. આખરે એણે ગેમ પ્લાન કરી નાંખ્યો. એની પત્ની અને બાળકો બે દિવસ પછી બહારગામ જવાના હતા. એણે યુવતીને કોલ કર્યો, ‘હાય, તારા માટે એક નોકરીની વ્યવસ્થા વિચારી રાખી છે. તું એક કામ કર! તારા બધા ડોક્યુમેન્ટ લઈને બે દિવસ પછી હું કહું એ સરનામે આવી જા.’ સરેશે સરનામું કહ્યુ. એ સાંભળીને યુવતીએ કહ્યુ, ‘અરે, આ તો ઘરનું સરનામું છે!’
સરેશ બોલ્યો, ‘હા, મારા જ ઘરનું સરનામું છે. મારે તને જ્યાં મોકલવાની છે એ કંપની મોટી છે પગાર પણ ત્રીસેક હજાર હશે. એટલે પહેલાં મારે તારા ડોક્યુમેન્ટ જોવા પડશે. પછી હું તને જાતે એ કંપનીમાં લઈ જઈશ અને નોકરી અપાવી દઈશ.’
ત્રીસ હજાર જેટલી મોટી રકમના પગારની વાત સાંભળીને યુવતીએ આજુબાજુનું કંઈ વિચાર્યુ નહીં અને બે દિવસ પછી હરખાતી હરખાતી સુરેશ જાટના ઘરે પહોંચી ગઈ.
સુરેશ એ વખતે ઘરે એકલો જ હતો. યુવતી તૈયાર થઈને આવી હતી. એણે સ્લીમ ફીટ શર્ટ અને જીન્સ પહેર્યા હતા. સુરેશ તેના ટાઈટ શર્ટમાંથી બહાર આવવા ધસમસી રહેલાં ઉભારોને જોઈ રહ્યો અને એના હોઠ પર જીભ ફેરવી. પણ યુવતીને એનો અંદાજે ય નહોતો. એણે કહ્યુ, ‘સર, હું આવી ગઈ છું.’
સુરેશે કહ્યુ, ‘વેલકમ! અને સર કહેવાની જરૂર નથી. આપણે તો મિત્રો છીએ. આવ અંદર!’
‘થેંક યુ!’ કહીને યુવતી અંદર ગઈ. સુરેશે એને પાણી લાવીને આપ્યુ અને એની પાસે બેઠો. યુવતી એના ઈરાદાઓથી અજાણ હતી. એને અંદાજ પણ નહોતો કે આજે એની સાથે બહુ જ બુરુ થવાનું હતું. એની ઈજ્જત આજે નિલામ થઈ જવાની હતી.
સુરેશે ફાઈલ જોઈને એની નજીક સરક્યો અને બોલ્યો, ‘વાહ, ખૂબ સરસ! તને આ નોકરી મળી જ જશે સમજ.’
‘થેંક યુ સર!’
‘પાછું સર!’ સુરેશ નજીક જતાં બોલ્યો. યુવતી થોડી દૂર સરકી ગઈ. સુરેશને પણ ખબર પડી ગઈ કે યુવતીને નોકરી સિવાય કોઈ વાતમાં રસ નથી. આ માટેની તૈયારી પણ એણે કરી રાખી હતી. એ ઉભો થયો અને રસોડામાં જઈને બે જીરા મસાલા કોલ્ડડ્રિંક્સની બોટલ લઈ આવ્યો. યુવતીએ કહ્યુ, ‘થેંક યુ પણ મારે નથી પીવું. કોરોનામાં ઠંડુ ના પીએ એ જ સારુ!’
‘કેવી વાત કરે છે તું? પી જા. એવું નહીં ડરવાનું.’ સુરેશના અતિશય આગ્રહને વશ થઈ એણે જીરા કોલ્ડડ્રિંક્સની બોટલમાંથી ઠંડુ પીણું પી લીધું. થોડી જ વારમાં એને ચક્કર આવવા લાગ્યા. સુરેશની નજર એના બદન પર ફરી વળી. એના જિન્સમાંથી ઉભરી રહેલી જાંઘ પર હાથ ફેરવવા એ બેતાબ થઈ ગયો. એની છાતી પર માથુ મુકવા માટે એ વિહવળ બની ગયો. અને એણે એના ગંદા હાથે યુવતીના શર્ટના બટન ખોલી દીધા. પછી એનું જિન્સ ઉતાયું. એક ભોળી ભાળી ગૃહણીને અર્ધ નગ્ન કરીને સુરેશ એને તાકી રહ્યો. બેભાન યુવતી બિચારી નોકરીની આશાએ આવી હતી અને આવા વિકૃત શિકારની ભોગ બની. યુવતી બેભાન હોવાનો ફાયદો લઈને સુરેશે એના પર બળાત્કાર કર્યો. પોતાની હવસ સંતોષીને યુવતીને એમ ને એમ પડી રહેવા દઈ એ બાજુમાં બેસી ગયો.
બે કલાકે યુવતી ભાનમાં આવી. એને પહેલાં તો કંઈ સમજાયું નહીં. પણ પછી તેને બધો જ ખ્યાલ આવી ગયો. એણે જોયુ કે એના શર્ટના બટન ખુલ્લા હતા, પેન્ટ ઉતરેલું હતું અને એના અંગો પર લાલ લાલ ચકામા હતા. એણે બાજુમાં જોયુ. સુરેશ બેઠો બેઠો વિકૃત હસી રહ્યો હતો. યુવતીએ ચીસ પાડી કહ્યુ, ‘આ શું કર્યુ તે? મારો બળાત્કાર કર્યો?’
‘ના, ના! ડાર્લિંગ આ તો પ્રેમ કહેવાય.’ સુરેશ વિકૃત હસ્યો.
‘હું તને છોડીશ નહીં. તે મારો રેપ કર્યો છે.’
‘ચાલ જા જા હવે. તું સામેથી મારા ઘરમાં આવી છે. તેં જ મને ઉશ્કેર્યો હતો. મારી પાસે વિડિયો છે.’ સુરેશે એને ખોટી ધમકી આપી. પણ યુવતી જાણતી હતી કે એનો રેપ જ થયો છે અને બેભાન કરીને કરવામાં આવ્યો છે.
યુવતી તરત જ ઉભી થઈ, પોતાના વસ્ત્રો પહેર્યા અને બહાર નીકળી ગઈ. સુરેશને એમ હતું કે એ કશું કરી નહીં શકે પણ એને અંદાજ નહોતો કે આ યુવતી શું કરી શકે તેમ હતી.
યુવતી ઘરે આવીને રડી પડી. એના પતિને બધી હકિકત કહી. એના પતિના પગ તળેથી જમીન સરકી ગઈ. પણ યુવતી કે યુવક હારે તેમ નહોતા. એમણે નક્કી કર્યુ કે જે થવું હોય એ થાય. આપણે ચૂપ નથી બેસી રહેવું. આવા બળાત્કારીને પાઠ ભણાવીને જ રહેવું છે.
યુવતી અને તેનો પતિ તરત જ અમદાવાદના નારોલ પોલીસ સ્ટેશને ગયા અને પોલીસ ફરિયાદ નોંધાવી. ફરિયાદના અધારે પોલીસે સુરેશ જાટની ધરપકડ કરી. તપાસમાં સામે આવી ગયું કે ઠંડા પીણાની બોટલમાં બેભાન કરવાની દવા નાંખીને યુવતીને પીવરાવવામાં આવી હતી અને એના પર બળાત્કાર પણ થયો હતો.
જેલના સળિયા પાછળ રહેલા સુરેશને અંદાજ પણ નહોતો કે આવું થઈ જશે. યુવતી આવી હિંમત કરશે એવો એને સપનેય ખ્યાલ નહોતો. પણ યુવતીની બહાદુરી અને એના પતિના સહકારે ગુનેગારને જેલના સળિયા પાછળ ધકેલી દીધો.
યુવતીઓ સાવચેતી રાખે તે અત્યંત જરૂરી છે. કોઈના પર જરાય ભરોસો મુકવો નહીં. અને કદાચ, ભુલથી આવું કંઈ થઈ જાય તો આવા નરાધમોની ધમકીઓથી કે સમાજની બદનામીથી ડર્યા વીના એમને જેલના સળીયા પાછળ ધકેલી દેવા.
આ ક્રાઈમ કથા આપને સમાજની કડવી બાજુઓથી વાકેફ કરવા અને ચેતવવા માટે જ રજુ કરવામાં આવી છે. સરુક્ષિત રહો… સચેત રહો. ગુજ્જુલોજી વાંચતા રહો અને સમાજમાં બનતા ગુનાઓનો ભોગ બનતા અટકો.
***
(આ ક્રાઈમ કથામાં ગુનેગાર સિવાયના નામો આપ્યા નથી. અને કથાને રસપ્રદ બનાવવા માટે અમુક સંવાદો કાલ્પનિક છે)