Gujarati Bodh katha | Gujarati Short Story | ઉંદર હીરો ગળી ગયો 

એક્વાર એક ધનવાન શેઠના ઘરે એક ઉંદેડો શેઠનો કીંમતી હીરો ગળી ગયો. શેઠ ટેન્શનમાં. શેઠની હવેલીમાં અનેક ઉંદરો છે. તેને પકડી હીરો મેળવવો કેવી રીતે?

આથી આ શેઠે એક ઉંદર મારવાવાળાને આ કામ સોપ્યું. આ ઉંદરનો શિકાર કરવા આવેલ વ્યક્તિ શેઠની હવેલી પહોંચ્યો ત્યાં સુધીમાં શેઠે હવેલીના મોટાભાગના ઉંદરો પકડી એક મોટા પાજમાં પૂરી દીધા હતા. પણ હીરો કયો ઉંદર ગળી ગયો છે તે શોધવો મુશ્કેલ કામ હતું.
પણ ઉંદર પકડનારને માટે આ મોટી વાત ન લાગી. સેકડો ઉંદરોમાંથી જે ઉંદર હીરો ગળી ગયો હતો શિકારીએ તેને જ પકડી લીધો.
આ જોઇ બધા ચકિત થઈ ગયા. શેઠે પેલા વ્યક્તિને પ્રશ્ન કર્યો કે આટલા બધા ઉંદરમાંથી તને કેવી રીતે ખબર પડી કે હીરો આ ઉંદરે જ ગળ્યો છે?

શેઠની આ વાત સાંભળી પેલા વ્યક્તિએ જે કહ્યું તેમાં ખૂબ મોટો બોધ છે…

પેલા વ્યક્તિએ હતું કે આ કામ ખૂબ સરળ છે. જ્યારે કોઇ મુર્ખ ધનવાન બની જાય છે તો સૌથી પહેલા પોતાના લોકોનો સાથ છોડી દે છે. પોતાના લોકોને મળવાનું ઓછુ કરી દે છે. આ ઉંદર હીરાનો ભાર પેટમાં ઊંચકીને બધાથી અલગ બેઠો હતો.

Gujarati Short Story | એક આશ્રમ હતો. અહીં એક ગુરૂ હતા જેમની ઉંમર ખૂબ મોટી હતી. આ ગુરૂને કેટલાંક શિષ્યો પણ હતા. એક દિવસ ગુરૂને લાગ્યું કે હવે આ દેહ છોડવાનો સમય નજીક આવી ગયો છે. એટલે તેમણે તેમના બધા જ શિષ્યોને બોલાવ્યા.

તેમણે શિષ્યોમાંથી એક શિષ્યને કહ્યું કે મારા બધા જ લખેલા પુસ્તકો (હસ્તપ્રત) અહીં લઈ આવ. શિષ્ય એ એવું જ કર્યું. થોડીવારમાં જ શિષ્ય ગુરૂના લખેલા બધા જ પુસ્તકો લઈ આવ્યો અને તેમની સામે મુકી દીધા.

બધા શિષ્યોને લાગતું હતું કે ગુરૂનો જવાનો સમય આવી ગયો છે એટલે ગુરૂજી પોતાનો છેલ્લો સંદેશ આપવા માંગે છે. બધા વિચારતા હતા કે ગુરૂનો છેલ્લો સંદેશ શું હશે? એટલામાં ગુરૂજી ઊભા થયા અને તેમના લખેલા પુસ્તકોને સળગાવી દીધા.

બધા શિષ્યો જોતા જ રહી ગયા. બધાને દુઃખ થયું. ગુરૂજીએ આ શું કર્યું? હવે શું થશે? એક શિષ્યએ પુછ્યું પણ ખરું કે ગુરૂજી આવા અમૂલ્ય ગ્રંથો કેમ સળગાવ્યા? હવે તમારા વિચારોવાળા ગ્રંથો ક્યાંથી લાવીશું? બધા હાથથી લખેલા ગંથો હતા. હવે તેની નકલ પણ નહીં મળે?

આ સાંભળી ગુરૂજીએ જે છેલ્લો સંદેશ આપ્યો તે આજે દરેકે સમજવા જેવો છે…!!

ગુરૂએ કહ્યું કે હવે હું વિદાય લવ છું. હું મારા વિચારો અને અભિપ્રાયો અહીં શું કામ મૂકીને જવ. તમને મારો છેલ્લો સંદેશ એ જ છે કે કોઇનું અનુકરણ કરતા નહીં. મારું પણ નહી. મારા વિચારોને સમજતા પહેલા તમે સ્વયંને પહેલા ઓળખો તો બહુ છે! મને કે મારા વિચારોને નહી પણ તમારા ભીતરમાં ઊતરી “સ્વ” ની ખોજ કરો. મારો શિષ્ય પોતાનું કલ્યાણ જાતે જ કરી શકે છે. તેમને મારા ગ્રંથોની જરૂર નથી. માટે મેં તેમને આગ ચાપી છે…!!